W małej kuchni

Dziś post racjonalizacyjny. Taki minimalizm w praktyce czyli trochę tofalariowego mędrkowania. Jak sobie radzić w kuchni, gdy brakuje miejsca?

Jakiś czas temu zrobiłam minimalistyczne odgruzowanie kuchni. Wkrótce okazało się jak znalazł, kiedy w jednej z szafek musieliśmy wygospodarować miejsce na termę. Mieszkamy z Sahibem na poddaszu, kuchnię mamy pod skosami, mimo to jest funkcjonalna i wygodna, nawet gdy kręcimy się po niej oboje. Po 10 latach w małej kuchni uzbierało się parę refleksji. Każdy gotuje w innym stylu i z różną intensywnością, więc moje patenty oraz sympatie bądź antypatie do poszczególnych kuchennych utensyliów absolutnie nie pretendują do uniwersalności ;) Miłej lektury!


Kuchenka elektryczna, z racji płaskiej powierzchni, to 60 cm blatu więcej! Można na nią odstawić miskę podczas siekania sałatki albo położyć nieużywane foremki z piekarnika. Ma jeszcze jedną zaletę - można się pozbyć wyciągu. Kiedyś mieliśmy, ale nie był w ogóle używany, więc znalazł nowy dom.

Zasada matrioszki. Gdy garnki mieszczą się jeden w drugim - zajmują mniej miejsca. Wysokie garnki są praktyczniejsze niż niskie. Można w nich przygotować też mniejszą objętość, a w trakcie gotowania kisiel albo kasza kukurydziana nie chlapią na boki. Na początek gospodarstwa lepiej kupić mniej garnków, a później zorientować się, czy czegoś brakuje. Lubię garnki dobre jakościowo - na przykład stalowe z bardzo grubym dnem albo dobre emaliowane. Ulubiony garnczek Sahiba, malowany w kury, niestety wczoraj odszedł na garnczkową emeryturę. [Moi Rodzice mają ponad 20 garnków. My do wczoraj - sześć...]

Pokrywki. Ich liczbę można ograniczyć. Do jednakowych garnków wystarcza jedna o danej średnicy. Do przykrycia w lodówce zawsze można użyć talerza. Kreatywność w małej kuchni - zdecydowanie tak!

Plastikowe pojemniki z kolorowymi pokrywkami... Nasza pięta Achillesowa. Mamy ich sporo, dokupywanych po trochu. Efekt - miszmasz wielkości i kształtów. Kupując teraz zdecydowałabym się na jeden rodzaj (np. kwadratowe), różnej wielkości, tak by jeden mieścił się w drugim zgodnie z zasadą matrioszki. Ta zasada to zresztą najlepszy patent w małej kuchni!

Sensowny zestaw naczyń. Bulionówki i nadmiar talerzy odeszły z "kup teraz". Zwykle jemy z przyjemnych glinianych miseczek, zostawiliśmy sobie też komplet dużych i średnich płaskich talerzy. Używamy ceramiki w kilku kolorach - brązowym, musztardowym i zielonym. Nie przeszkadza nam, że każdy element jest z innej bajki, bo odpowiadają nam wielkością i kształtem. Gładkie, matowe, proste naczynia nie kolidują wizualnie.

Wielofunkcyjne naczynia. Żaroodporne przezroczyste miski, które można użyć także do sałatek i surówek. Wkład do gotowania na parze - świetny durszlak do makaronu albo sito do mycia owoców. Zaparzaczka do herbaty - niezła do pudrowania ciasta. Itd.

Foremki silikonowe. Absolutnie g-e-n-i-a-l-n-y wynalazek! Można je przechowywać zwinięte w rulonik. Do pieczenia nie trzeba smarować tłuszczem. Bardzo łatwe do umycia. Mogą służyć do pieczenia, ale też przygotowania galaretek i deserów na zimno. Cena odstrasza, ale walory użytkowe zaskakują - pozytywnie.

Zmywarka ma wielu fanów, ja do nich nie należę. Po pierwsze zajmuje sporo miejsca. Po drugie - trzeba czekać aż uzbiera się odpowiednia ilość naczyń. Kiedy odwiedzam znajomych posiadających to ustrojstwo, zawsze mam nieodparte wrażenie, że to mało praktyczne, zwłaszcza na 1 czy 2 osoby. Kojarzy mi się z zaschniętym, za przeproszeniem, syfem. Mając niewiele garnków i naczyń oraz małą kuchnię, wolę od razu na bieżąco przepłukać rzeczy nietłuste, nawet samą wodą, a tłuste zalać, żeby nie zaschły i potem umyć w małej ilości wody.

Kuchenka mikrofalowa. Kolejny pożeracz miejsca. Zresztą jedzenie z mikrofali jest jakieś takie... dziwne? Większość potraw mogę podgrzać na parze, na patelni teflonowej albo w garnku. Nie zajmuje to wcale dużo więcej czasu.

Różne wymyślne gadżety, jak np. kawiarka, mikser-kombajn, sokowirówka, frytkownica, opiekacz, elektryczny otwieracz do konserw, urządzenie do gotowania jajek, produkcji jogurtu... Hm, cóż. Myślę, że nie ma sensu obkupić się we wszystko, co tylko wymyślili producenci AGD. Wymyślanie to w końcu ich praca. Nie potępiam w czambuł takich udogodnień, ale większość, patrząc z boku, to tylko gadżety do sporadycznego użycia. Czas poświęcony na zaprogramowanie, obsługę, a później umycie wszystkich części może okazać się wcale nie krótki. Efekt - kurzą się na blacie albo kończą zapomniane w najgłębszych czeluściach szafek. Być może nasz zestaw - mikser, toster i czajnik - to dla ekstremalnego minimalisty zbytek. Ale w 100% użytkowany! [Zamieszczając ten wpis zaprzepaściłam szanse na sponsoring bloga przez producentów AGD. Może i dobrze?]

Lodówka. Nasza jest niewielka, 140 cm wysokości, bo musiała zmieścić się pod skosem. Idealnie wystarcza na dwie osoby. Nie płacimy za nadmierne zużycie prądu do chłodzenia jakiegoś giganta z Wyspy Wielkanocnej. Na marginesie przypomnę, że wypełniona lodówka (nawet przetworami, wodą) zużywa wbrew pozorom mniej prądu niż pusta! Temat zgłębiony został na blogu Racjonalne Oszczędzanie.

Dobry nóż. Dobry, czyli jaki? Oczywiście - ostry! Nic nie denerwuje mnie w kuchni bardziej niż tępy nóż... Niezawodna ostrzałka, choć dyskretnie ukryta wśród chochelek i mątewek, jest wśród nich zdecydowanie postacią numer jeden.

Przyprawy - moja słabość. Wyrzuty sumienia mnie jednak nie atakują, bo używamy ich od B (bazylia) do Z (ziele angielskie), sprytnie omijając A jak anyżek. Niestety nie dorobiłam się jeszcze sensownej kolekcji pojemniczków. Prym wiodą smukłe słoiczki po oliwkach, design recyclingowy i jakże uniwersalny w swojej prostocie, prawda? [No i proszę - tu wspaniałe miejsce dla blogowego sponsora - zasponsorować Tofalarii pojemniczki na przyprawy!]

Coś pięknego. Last but not least... Każdy czuje od czasu do czasu niewyjaśnioną tęsknotę za pięknem. Piękno na co dzień - talerz do ciasta, sałatkowa miska, kubeczek. Dla każdego "piękno" oznacz co innego, może deseń malowanych gruszek, może motyw żywopłotu albo porcelana z uszami w kształcie lwów? Zdjęcie na początku wpisu przedstawia fragment mojego ulubionego czajniczka. Jedna taka cudowna rzecz w kuchni to jak promyk słońca!

Czego Wam życzę jesienną porą :) A jeśli macie jakieś fajne pomysły - zapraszam do podzielenia się w komentarzach.

PS. Ciekawy artykuł na ten temat u Henryka Minimalisty!